Η έλλειψη παιδείας και οικολογικής συνείδησης πολλών συνανθρώπων μας οδηγούν δυστυχώς σε δρόμους, πεζοδρόμια και πάρκα γεμάτα σκουπίδια και φαγητά.
Έτσι, μια απλή βόλτα μετατρέπεται πολύ εύκολα σε... εφιάλτη για μας!
Και επειδή δεν μπορούμε να διορθώσουμε τους συνανθρώπους μας, ας ασχοληθούμε με τη διόρθωση του σκύλου μας, μαθαίνοντας του την εντολή "άστο".
Θυμηθείτε: Η πιο αποτελεσματική εκπαίδευση γίνεται όταν προλαβαίνω τον σκύλο μου ΠΡΙΝ αρπάξει κάτι. Γι’ αυτό λειτουργούμε λίγο σαν... τηλεσκόπια, σκανάροντας το χώρο για τυχόν πράγματα που μπορεί να φάει.
Συμβουλή: Αυτό μπορείτε να το πετύχετε αν περπατάτε ελαφρώς πιο αργά από την κανονική σας ταχύτητα, ώστε να έχετε τον χρόνο να δείτε την απαγορευμένη τροφή και να αντιδράσετε κατάλληλα και με ψυχραιμία.
Τι κάνουμε:
1) Δεν τραβάμε τον σκύλο προς τα πίσω (εκτός κι αν δούμε φαγητό τελευταία στιγμή): Είναι μια κίνηση, που μας βγαίνει αυθόρμητα, αλλά είναι λάθος γιατί έτσι ενισχύουμε την τάση του να φάει το «απαγορευμένο». Θέλουμε, ο σκύλος να αποφεύγει από μόνος του το φαγητό, που βρίσκει στο δρόμο, δηλαδή να το βλέπει αλλά να μην κάνει κίνηση να το φάει.
2) Μόλις δει το φαγητό και πριν κάνει κίνηση να το φάει, τραβάμε την προσοχή του, για να τον αποπροσανατολίσουμε. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια λιχουδιά, ένα παιχνίδι, ή ένα ελαφρύ άγγιγμα με το χέρι στο σώμα του. Την ώρα που αποστρέφει το κεφάλι του από το "απαγορευμένο", λέμε "άστο".
3) Εάν έχει προλάβει να αρπάξει κάτι, προσπαθούμε να τον αναγκάσουμε να το βγάλει μόνος του από το στόμα, βάζοντας για παράδειγμα μια λιχουδιά στην μύτη του για να τον δελεάσουμε και του την δίνουμε μόνο εάν αφήσει από μόνος του αυτό που έχει πάρει
Δημοσίευση σχολίου