Η νόσος του ανώτερου αναπνευστικού της γάτας είναι ίσως το συχνότερο λοιμώδες νόσημα.
Οφείλεται σε δύο ιούς, το ερπητοϊό-1 της γάτας (FHV-1, που προκαλεί τη λοιμώδης ρινοτραχειίτιδα) και τον καλικοϊό της γάτας (FCV), αλλά σχεδόν πάντα επιπλέκεται και από βακτήρια, με συχνότερα την Chlamydophila felis και σπανιότερα τα Mycoplasma spp και Bordetella bronchiseptica. Έτσι, μιλάμε για ένα σύμπλεγμα μικροβίων που προκαλούν τη νόσο.
Η μετάδοση των μικροβίων γίνεται με άμεση επαφή των γατών και με έμμεση (σκεύη τροφής, κλουβιά, χέρια κ.λ.π.)
Η νόσο εμφανίζεται σε νεαρές γάτες και γατάκια, με ανορεξία, κατάπτωση, πυρετό, ρινικό και οφθαλμικό έκκριμα. Συνήθως περνάει μέσα σε 5-10 ημέρες χωρίς θεραπεία.
Μερικές φορές όμως, οι επιπλοκές μπορεί να είναι πολύ σοβαρές και να χρειάζεται νοσηλεία της γάτας.
Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία. Η θεραπεία είναι υποστηρικτική με αντιβιοτικά, διεγερτικά της όρεξης, συχνό καθαρισμό των εκκριμάτων και αντιμετώπιση των επιπλοκών.
Λόγω της μεγάλης συχνότητας της νόσου προτείνεται ο εμβολιασμός των γατών. Το εμβόλιο προστατεύει επαρκώς από την κλινική νόσο, αλλά όχι από τη μόλυνση. Αυτό σημαίνει ότι μια εμβολιασμένη γάτα μπορεί να μολυνθεί, όμως δεν νοσεί και μπορεί να μολύνει άλλες γάτες.
Δημοσίευση σχολίου