Μαρτίου 2017

Δεν υπάρχει τίποτα πιο συγκλονιστικό για έναν ιδιοκτήτη σκύλου να χάσει το αγαπημένο του κατοικίδιο.

Ευτυχώς, μια οικογένεια στις ΗΠΑ μπόρεσε να επανενωθεί με τον αγαπημένο τους σκύλο, που τον είχαν χάσει για πολλά χρόνια.

Η φιλοζωική οργάνωση Humane Society που εδρεύει στις ΗΠΑ έχει σώσει 166 σκυλιά και γάτες, μόνο στη πολιτεία του Οχάιο, από τραγικές συνθήκες. Πολλά ζώα αφήνονται παρατημένα και δεμένα έξω στη λάσπη.

«Ανάμεσα στα άρρωστα και τραυματισμένα ζώα ήταν ένα μεγάλο, καφέ λαμπραντόρ που ήταν δεμένο μπροστά από ένα σπίτι,»

Η φιλοζωική οργάνωση Humane Society, που επίσης έχει σώσει 26 σκυλιά από τη Νότια Κορέα, ανακάλυψε ότι αυτό το σκυλί ανήκει σε μια οικογένεια που το αναζητούσε αρκετό καιρό.

«Όπως ορίζει το πρωτόκολλο, σκανάραμε όλα τα 166 σκυλιά και γάτες για μικροτσιπ και ανακαλύψαμε ότι αυτό το λαμπραντόρ έχει όνομα (Τσάκι) και μια οικογένεια που τον είχε χάσει πάνω από πέντε χρόνια ,»

Η οργάνωση επανένωσε την οικογένεια με τον Τσάκι. Μπορεί να έχουν περάσει πέντε χρόνια, αλλά ο σκύλος προφανώς ακόμα τους θυμάται όλους. Αυτές οι επανενώσεις μας φέρνουν δάκρυα στα μάτια, και είναι δύσκολο να ξεχωρίσουμε ποιος είναι πιο χαρούμενος, ο Τσάκι ή η οικογένεια!

Δείτε το βίντεο:


Και μετά λέμε πως τα ζώα δεν έχουν συναισθήματα...

Στο παρακάτω βίντεο θα δούμε πως μια σκύλιτσα παίρνει τρυφερά για τελευταία φορά στο στόμα της το νεκρό κουτάβι και πάει να βρει μέρος να το θάψει.

Αφού βρήκε το μέρος σε ένα σημείο της αυλής ανοίγει με τα ποδαράκια της μια τρύπα και το τοποθετεί μέσα.Μετά με την μουσουδίτσα της το σκεπάζει ενώ η θλίψη  είναι ζωγραφισμένη στο προσωπάκι της!

Ο ιδιοκτήτης της σκυλίτσας δεν κάνει τίποτα παρά αφήνει την σκύλιτσα μόνη της να κάνει αυτό που νιώθει, και είναι άκρος.... συγκινητικό!!!

Δείτε το βίντεο:

Μυστήριο καλύπτει τις μαζικές εξαφανίσεις κατοικίδιων γατών στο Τιμαρού της Νέας Ζηλανδίας.

Όπως αναφέρει ο Guardian, από το ξεκίνημα του έτους έχουν εξαφανιστεί δεκάδες γάτες, χωρίς να είναι γνωστό τι τους έχει συμβεί. Στις περισσότερες περιπτώσεις επρόκειτο για «σπιτόγατες» που σπανίως απομακρύνονταν από τους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους των σπιτιών τους.

«Ένα κοινό σημείο που έχω παρατηρήσει στην πλειοψηφία αυτών των ιστοριών είναι ότι οι γάτες εξαφανίστηκαν χωρίς προφανή αιτία, γάτες που δεν συνήθιζαν να περιπλανώνται μακριά», ανέφερε η Άσλι Χικς, ο γάτος της οποίας, ο Μωυσής, αποτελεί το 50ο αιλουροειδές που χάθηκε μυστηριωδώς.

Το φαινόμενο εξαπλώνεται ολοένα και περισσότερο, με 18 γάτες να έχουν χαθεί μόνο τους τελευταίους δύο μήνες. Γι’ αυτό τον λόγο, η Χικς αποφάσισε να δημιουργήσει μια μυστική ομάδα στο Facebook με το όνομα #freethefurbabies (λευτεριά στα χνουδωτά μωρά).

Η ομάδα έχει περισσότερα από 100 μέλη -κυρίως ιδιοκτήτες χαμένων αιλουροειδών- που ανταλλάσσουν στοιχεία με στόχο να βρουν την άκρη του νήματος.

Τα μέλη δημοσιεύουν φωτογραφίες των χαμένων ζώων, ημερομηνίες και σημεία εξαφανίσεων, καθώς και μαρτυρίες γειτόνων. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι οι γάτες έχουν απαχθεί από ανθρώπους και ανησυχούν για το τι μπορεί να τους έχει συμβεί. Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν έχει εντοπιστεί ακόμα το νεκρό σώμα κάποιας γάτας στην γύρω περιοχή.

Στο σημείο αυτό να αναφέρουμε ότι τα μέλη της ομάδας σχεδιάζουν να προχωρήσουν σε διαδηλώσεις, εάν οι αρχές δεν διερευνήσουν τις υποθέσεις. «Η αστυνομία δεν αντιμετωπίζει τις γάτες, ή και τους σκύλους, σαν κλεμμένη ιδιοκτησία. Στο μυαλό τους είμαστε μια ομάδα τρελαμένων με τις γάτες ανθρώπων που δεν έχουν τι να κάνουν στον ελεύθερο χρόνο τους», είπε η Χικς.

Πηγή: http://www.huffingtonpost.gr

Έναν σκαντζόχοιρο φαίνεται πως έβαλε στο στόχαστρo του ο βόας της φωτογραφίας, στη Βραζιλία.

Και πλήρωσε πολύ ακριβά αυτή την κακή του ιδέα, καθώς στην επιχείρηση να τον φάει γέμισε όλο το σώμα του με τα αγκάθια του σκαντζόχοιρου.

Δείτε το βίντεο:

Ιστορία

Η γάτα της Βιρμανίας από την περιοχή Μπούρμα όπου και την είχαν σαν ιερή γάτα.Ο χρωματισμός της αποτελεί μέρος ενός θρύλου.

Αιώνες πριν, ο λαός του Χμερ στην Ασία έχτισε τον ναό του Λαο-Τσουν στον οποίο θα λατρευόταν μια χρυσή θεότητα με μάτια σε χρώμα ζαφειρένιο μπλε, η Τσουν-Κυαν-Κσε. Ένας ιερέας, ο Μουν-Χα, πολύ συχνά πήγαινε στο ναό αυτό για διαλογισμό, και έπαιρνε πάντα μαζί του τον Σινχ, μια πανέμορφη λευκή γάτα.Μια νύχτα κάποιοι επιδρομείς έκαναν επίθεση στο ναό και ο Μουν-χα σκοτώθηκε. Καθως ο Μουν-Χα πέθαινε, ο Σινχ, τοποθέτησε τα πόδια του πάνω στο νεκρό του αφεντικό και κοίταξε την χρυσή θεότητα.Την ίδια στιγμή, το τρίχωμά του από λευκό, μετατράπηκε σε χρυσαφί, και τα κίτρινα μάτια του σε ζαφειρένιο μπλε, όπως της θεότητας.Τα 4 λευκά πόδια του έγιναν καφετιά, αλλά οι πατούσες του που ακουμπούσαν το νεκρό ιερέα, παρέμειναν λευκές, σαν ένα σύμβολο αγνότητας.

Το επόμενο πρωί, οι 100 λευκές γάτες του ναού, έγιναν χρυσαφιές σαν τον Σινχ, ο οποίος δεν άφησε τον ιερό θρόνο για 7 μέρες, όπου και πέθανε παίρνοντας μαζί του στον παράδεισο την ψυχή του αφέντη του. Από τότε, όταν μια ιερή γάτα πέθαινε στον ναό του Λαο-Τσουν, η ψυχή του ιερέα λεγόταν ότι την συντρόφευε στο ταξίδι της.

Αυτό βέβαια είναι ο θρύλος. Ιστορικά, ο ναός τελικά έμεινε ανέπαφος μέχρι που ξανάεγινε επιδρόμη στην αρχή αυτού του αιώνα. Δυο δυτικοί, ο Αυγουστος Παβί και ο Γκορντον Ράσελ βοηθήσαν τους ιερείς. Σαν ένδειξη ευγνωμοσύνης, οι ιερείς αργότερα έστειλαν στους δυο άντρες, που έμεναν στην Γαλλία, ένα ζευγάρι γάτες Βιρμανίας.

Αυτό συνέβη το 1919. Δυστυχώς το αρσενικό δεν επέζησε το ταξίδι από την Μπούρμα στη Γαλλία, αλλά η θηλυκιά, η Σίτα, ήδη είχε μείνει έγκυος και έτσι διαβεβαιώθηκε η επιβίωση της ράτσας στον δυτικό κόσμο.

Οι πρώτες γενιές χάθηκαν. Η ράτσα όπως την ξέρουμε και που αναγνωρίστηκε στην Γαλλία το 1925 προέρχεται από ένα ζευγάρι, τον Ορλοφ και Ξένια Ντε Κάμπα. Αλλά οι γάτες τις Βιρμανδίας υπέφεραν
από διάφορες μετακινήσεις μέσα στην Ευρώπη. Μετά από μια σχετικά ήρεμη περίοδο στην Γαλλία κατά το 1930, με το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, υπήρχε πάλι μόνο ένα ζευγάρι γάτες Βιρμανίας που επέζησαν, και χρειάστηκαν πολλά χρόνια για το είδος για να επανέλθει.

Αναγνωρίστηκε σαν ράτσα στην Βρετανία το 1966, ενώ στις ΗΠΑ αναγνωρίστηκε το 1967. Ωστόσο, εμφανίζονταν σε πειραματικές τάξεις αρκετά χρόνια πριν, και πρώτη φορά εμφανίστηκαν σε διαγωνισμό πρωταθλητών το 1965. Οι περισσότερες εισάγονται από την Βρετανία, αλλά είναι μια σχετικά σπάνια ράτσα στις Η.Π.Α.

Χαρακτηριστικά

Η γάτα της Βιρμανίας είναι γάτα με πολύ καλές ισορροπίες χαρακτηριστικών. Έχει υπέροχη ιδιοσυγκρασία και πολύ ωραία εμφάνιση. Δεν είναι πολύ υπερβολική σε κανένα χαρακτηριστικό της.

Έχουν πολύ απαλή φωνή, που σπάνια ακούγεται και αυτό γίνεται συνήθως για να υπενθυμίσουν για φαγητό ή γιατί αναζητάνε την προσοχή του ιδιοκτήτη τους. Επίσης αυτό που αρέσκονται να κάνουν είναι να ξαπλώνουν ανάσκελα και να επιδεικνύουν τις λευκές τους πατούσες.

Προσωπικότητα

Οι γάτες της Βιρμανίας έχουν ένα πολύ ισορροπημένο χαρακτήρα. Είναι πολύ έξυπνες και δένονται πολύ με τους ανθρώπους. Επίσης διακρίνονται για την περιέργειά τους. Τους αρέσει πολύ να ανακαλύπτουν με τι ασχολείται κάθε φορά ο ιδιοκτήτης τους ή να ψάχνουν για οτιδήποτε είναι καινούριο μέσα στο σπίτι. Είναι γεγονός πως τους αρέσει πολύ να βρίσκονται ανάμεσα στους ανθρώπους.

Επίσης, είναι αξιοπρόσεκτο το ότι οι γάτες Βιρμανίας ρυθμίζουν το πρόγραμμά τους ανάλογα με αυτό του ιδιοκτήτη τους. Οι περισσότερες από αυτές πάντα περιμένουν τον ιδιοκτήτη τους στην πόρτα μόνο και μόνο για να τον χαιρετίσουν.

Περιγραφή

Η γάτα της Βιρμανίας είναι μια γάτα μέσου μεγέθους (οι αρσενικοί συνήθως ζυγίζουν από 3,5 μεχρι 5,5 κιλά, ενώ οι θηλυκές είναι λίγο μικρότερες). Το τρίχωμά της είναι σχετικά μακρύ και η σύστασή του είναι τέτοια που δεν χρειάζονται ιδιαίτερη περιποίηση. Έχουν πιο σκούρο χρώμα στα πρόσωπά τους, τα αυτιά τους, τις πατούσες και την ουρά, και λευκές πατούσες. Τα μάτια τους είναι πάντα μπλε.

Περιποίηση και εκπαίδευση

Πολλοί εκτροφείς συνιστούν υψηλής ποιότητας ξηρά τροφή. Μπορούν να τρέφονται ελεύθερα χωρίς να κινδυνεύουν να γίνουν υπέρβαρες. Χρειάζονται πάντα καθαρό και φρέσκο νερό.

Η περιποίησή τους είναι πολύ εύκολη. Το τρίχωμά τους χρειάζεται βούρτσισμα μια στο τόσο, ενώ στις περισσότερες γάτες το τρίχωμά τους δεν μπλέκεται ποτέ.

Επίσης χρειάζονται πολύ λίγη εκπαίδευση. Ουσιαστικά εκπαιδεύουν μόνες τους τον εαυτό τους για την τουαλέτα τους από πολύ μικρή ηλικία, και δε το ξεχνούν ποτέ.

Ιατρικά προβλήματα

Οι γάτες της Βιρμανίας δεν παρουσιάζουν συγκεκριμένα προβλήματα με την υγεία τους. Υπάρχουν μεμονωμένα περιστατικά με ασθένειες όπως καρδιομυοπάθεια, αλλά στο σύνολο, η συγκεκριμένη ράτσα είναι πολύ υγιής.

Η κόμπρα αποφεύγει τις επαφές με τους ανθρώπους αλλά φαίνεται πως κάποιες φορές το ένστικτο της επιβίωσης οδηγεί σε ασυνήθιστες καταστάσεις.

Στο παρακάτω βίντεο φαίνονται γενναίο ντόπιοι να δίνουν στο φίδι… νερό από μπουκάλι.

Όπως εξηγούν ινδικά μέσα ενημέρωσης, ορισμένες περιοχές του ινδικού νότου πλήττονται από ξηρασία, με αποτέλεσμα πολλά είδη του ζωικού βασιλείου να αναζητούν εναγωνίως νερό.

Αυτό φαίνεται πως συνέβη και στο χωριό Kaiga της Ινδίας που μαστίζεται από ξηρασία, όπου μια κόμπρα έφτασε στα σπίτια αναζητώντας απελπισμένα νερό

Έτσι, όταν βρέθηκε η κόμπρα η πρώτη αντίδραση ήταν να της δώσουν νερό. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε καταφύγιο άγριων ζώων.

Η Φιλοζωική Δράση Εθελοντών Μοσχάτου-Ταύρου διοργανώνει Bazaar στις 31 Μαρτίου και στις 1-2 Απριλίου 2017 στον Ταύρο, στην αιθ. 7 στα π. Δημοτικά Σφαγεία (Πειραιώς και Επταλόφου) από τις 11.00 έως τις 20.00

Τώρα που φτιάχνει ο καιρός και βγαίνουμε βόλτα με το σκύλος μας στην εξοχή ή στην παραλία τα τσιμπήματα από σφίγγες, μέλισσες ή κάποιο άλλο έντομο είναι αναπόφευκτα.

Τι μπορούμε να κάνουμε εάν ο σκύλος μας τσιμπηθεί, μέχρι να τον πάμε στον κτηνίατρο;

Τα συμπτώματα είναι τα εξής:

*Πρήξιμο της περιοχής που τσιμπήθηκε
*Κοκκίνισμα της περιοχής που τσιμπήθηκε
*Φαγούρα
*Πρήξιμο στο πρόσωπο
*Σε κάποιες περιπτώσεις λιποθυμία

Τι πρέπει να κάνεις

1. Εάν μπορείς να βρεις το κεντρί, τράβηξε το με προσοχή

2. Άπλωσε κρύες κομπρέσες στην ερεθισμένη περιοχή

3. Για να εξουδετερώσεις το δηλητήριο μπορείς να απλώσεις πάνω στο σημείο του τσιμπήματος μαγειρική σόδα.

4. Θα πρέπει να τοποθετήσεις στο σημείο του τσιμπήματος αντισταμινική κρέμα και κορτιζονούχα αντιβιοτική κρέμα. Συμβουλέψου τον κτηνίατρο σου για την αγορά των παραπάνω φαρμάκων και φρόντισε να τα έχεις μαζί σου ακόμη και στις διακοπές.

Τι δεν πρέπει να κάνεις

Μην δώσεις φάρμακα στο σκύλο σου εάν δεν συμβουλευτείς τον κτηνίατρο σου

Μετά από συνομιλία με το γιατρό σας – και μόνο – μπορείτε να χορηγήστε στο σκύλο:


Το παραπάνω άρθρο έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα και δεν δημοσιεύεται με σκοπό να αντικαταστήσει τον κτηνίατρο σου.

Είτε άνθρωπος είτε ζώο, οι γονείς αγαπούν τα παιδιά τους και κάνουν τα πάντα να βεβαιωθούν ότι είναι ασφαλή, υγιή και ευτυχισμένα.

Ακόμη και τα ζώα γονείς επιθυμούν το ίδιο πράγμα, ίσως νομίζετε ότι είναι άγρια κλπ, αλλά βαθιά μέσα, η καρδιά τους χτυπάει για τα μικρά τους όπως και εμάς.

Η αγάπη του γονιού για το παιδί του δεν γνωρίζει όρια και αυτό ισχύει τόσο για εμάς, όσο και για τα ζωάκια!

Μπορεί να μην είναι οι καλύτεροι φίλοι του ανθρώπου, αλλά τα ποντίκια ζουν μαζί μας εδώ και τουλάχιστον 15.000 χρόνια, προτού καν εμφανισθούν οι πρώτοι οικισμοί γεωργών. Μάλιστα, η συμβίωσή τους με τους ανθρώπους ήδη από την εποχή των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών καθιστά τα ποντίκια πιθανώς τα πρώτα «κατοικίδια» ζώα, πριν από τους σκύλους και τις γάτες.

Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας διεθνούς επιστημονικής έρευνας, η οποία βασίσθηκε στην ανακάλυψη και ανάλυση 272 δοντιών τρωκτικών, που βρέθηκαν σε προϊστορικούς οικισμούς της Μέσης Ανατολής, στη διάρκεια ανασκαφών σε 14 τοποθεσίες του λεγόμενου Νατούφιου πολιτισμού κατά μήκος της κοιλάδας του Ιορδάνη.

Οι ερευνητές από τη Γαλλία, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, με επικεφαλής τον Τομά Κουτσί του Εθνικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Παρισιού και του γαλλικού Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών (CNRS), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), δήλωσαν ότι, όπως δείχνουν τα ευρήματα, αρκεί οι άνθρωποι να ζούσαν προσωρινά στο ίδιο μέρος για κάπως μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, προκειμένου να εμφανισθούν κοντά τους τα ποντίκια.

Τουλάχιστον 3.000 χρόνια πριν από την πρώτη-πρώτη εμφάνιση της γεωργίας (η οποία συνέβη πριν από 11.000 έως 12.000 χρόνια), οι κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες άρχισαν να ριζώνουν στη Μέση Ανατολή, κατασκευάζοντας πιο μόνιμους οικισμούς και αλλάζοντας την οικολογική ισορροπία της περιοχής, με τρόπο που επέτρεψε στα οικιακά ποντικάκια να επεκταθούν.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ερευνητών, πιθανότατα ήσαν οι ημιμόνιμοι σε ένα μέρος κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες (περίπου όπως είναι ακόμη οι σημερινοί Μασάι της Κένυας), παρά οι κατοπινοί νεολιθικοί γεωργοί, οι πρώτοι άνθρωποι που έθεσαν τα θεμέλια για τη συμβιωτική σχέση με τα μικρά «κατοικίδια» τρωκτικά.

Κάπως έτσι, όπως είπε ο Τ. Κουτσί, «σήμερα, χάρη σε αυτή τη σχέση συμβίωσης, τα οικιακά ποντίκια έχουν πλέον αποικίσει σχεδόν κάθε γωνιά του πλανήτη και έχουν γίνει σχεδόν εξίσου πανταχού παρόντα με τους ανθρώπους, καθώς επίσης ένα από τα πιο επεκτατικά είδη θηλαστικών».

Η μελέτη δείχνει ότι οι πληθυσμοί των ποντικιών στη Μέση Ανατολή αυξομειώνονταν ανάλογα με το πόσο συχνά οι κοινότητες των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών μάζευαν τα υπάρχοντά τους και μετακινούνταν σε άλλες τοποθεσίες, π.χ. λόγω ξηρασίας και δυσκολίας εύρεσης τροφής.

Όσο περισσότερο έμεναν στο ίδιο μέρος τόσο περισσότερα ποντίκια συμβίωναν μαζί τους, κλέβοντας το φαγητό των ανθρώπων, όπως τους σπόρους άγριων δημητριακών και άλλων φυτών (αν και θα έπρεπε να περιμένουν έως πριν από 7.000 χρόνια για να φάνε το πρώτο τυρί!).

Με βάση αυτό το συμπέρασμα, οι ερευνητές ανέφεραν ότι η παρουσία ή όχι πολλών ποντικιών σε οικισμούς μπορεί να αξιοποιηθεί από τους αρχαιολόγους και ανθρωπολόγους για να συνάγουν έμμεσα συμπεράσματα σε σχέση με τους ανθρώπινους πολιτισμούς που μελετούν.

Όσο για το φόβο και τρόμο των ποντικιών, τις γάτες, αυτές άργησαν να εξημερωθούν, πριν από 9.000 έως 4.000 χρόνια (πολύ αργότερα από τα σκυλιά).

Το σύνδρομο Down ανακαλύφθηκε στους ανθρώπους μετά από έρευνα και εμφανή φυσικά χαρακτηριστικά, αλλά έχει βρεθεί, επίσης, πως πολλά ζώα μπορεί να έχουν δυσκολίες παρόμοιες με αυτές της νόσου.

Μερικά ζώα έχουν τα ίδια σωματικά προβλήματα με αυτά των ανθρώπων. Αυτά τα ζώα διαγνώστηκαν με μία νόσο παρόμοια με αυτή του συνδρόμου Down.

Δείτε παρακάτω μερικές αξιολάτρευτες φωτογραφίες των ζώων αυτών.

Αυτή η γάτα δεν ήθελε να μπει μέσα στο σπίτι και η ιδιοκτήτρια δεν μπορούσε να κάνει κάτι.Αλλά δεν χρειάστηκε να ανησυχήσει γιατί είπε στον σκύλο της να φέρει τη γάτα μέσα.

Τότε το μικρόσωμο σκυλάκι χωρίς δεύτερη σκέψη την φόρτωσε στην πλάτη του και την έβαλε μέσα!

Το πιο τρελό βίντεο που έχουμε δει ποτέ … Παρακολουθήστε το!


Τι είναι ο διαβήτης;

Ο διαβήτης στα σκυλιά είναι μια πολύπλοκη ασθένεια που προκαλείται είτε από την έλλειψη της ορμόνης ινσουλίνη ή ανεπαρκή ανταπόκριση στην ινσουλίνη.

Το πεπτικό σύστημα σπάει τα τρόφιμα σε διάφορα συστατικά, συμπεριλαμβανομένης της γλυκόζης-η οποία πραγματοποιείται σε κύτταρα με ινσουλίνη, μια ορμόνη που εκκρίνεται από το πάγκρεας. Όταν ο σκύλος σας δεν παράγει ινσουλίνη ή δεν μπορεί να τη χρησιμοποιήσει φυσιολογικά, τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα του ανεβάζουν. Το αποτέλεσμα είναι η υπεργλυκαιμία, η οποία, αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, μπορεί να προκαλέσει πολλά περίπλοκα προβλήματα υγείας σε ένα σκύλο.

Ποιοί τύποι διαβήτη υπάρχουν;

Ο διαβήτης μπορεί να χαρακτηριστεί είτε ως Type Ι (έλλειψη της παραγωγής ινσουλίνης) ή Type II (μειωμένη παραγωγή ινσουλίνης σε συνδυασμό με ανεπαρκή ανταπόκριση στην ορμόνη).

Η πιο κοινή μορφή της νόσου σε σκύλους είναι τύπου Ι, ινσουλινοεξαρτώμενο διαβήτη, η οποία συμβαίνει όταν το πάγκρεας είναι ανίκανο να παράγει ή να εκκρίνει επαρκή επίπεδα ινσουλίνης. Τα σκυλιά που έχουν τύπου Ι, χρειάζονται θεραπεία ινσουλίνης για να επιβιώσουν. Διαβήτης τύπου II βρίσκουμε πιο συχνά σε γάτες.

Ποια είναι τα συμπτώματα του διαβήτη ;

Τα παρακάτω συμπτώματα πρέπει να διερευνηθούν καθώς θα μπορούσαν να είναι ενδείξεις ότι ο σκύλος σας έχει διαβήτη:

*Αλλαγή στην όρεξη

*Υπερβολική δίψα / αύξηση στην κατανάλωση νερού

*Η απώλεια βάρους

*Αυξημένη ούρηση

*Ασυνήθιστα γλυκή-μυρωδιά αναπνοή ή φρουτώδη

*Λήθαργος

*Αφυδάτωση

*Λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος

*Εμετός

*Σχηματισμό καταρράκτη, τύφλωση

*Χρόνιες λοιμώξεις του δέρματος

Τι προκαλεί τον διαβήτη στα σκυλιά;

Η ακριβής αιτία του διαβήτη είναι άγνωστη. Ωστόσο,κάποια αυτοάνοση ασθένεια, η γενετική ασθένεια, η παχυσαρκία, η χρόνια παγκρεατίτιδα, ορισμένα φάρμακα και η ανώμαλη κατάθεση πρωτεΐνης στο πάγκρεας μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της νόσου.

Πώς εντοπίζεται;

Για την σωστή διάγνωση του διαβήτη, ο κτηνίατρός σας θα συλλέξει πληροφορίες σχετικά με τα κλινικά συμπτώματα του σκύλου σας, θα εκτελέσει μια φυσική εξέταση καθώς εξετάσεις αίματος και ούρων.

Πως λειτουργεί η θεραπεία;

Η θεραπεία του διαβήτη βασίζεται στο πόσο σοβαρά είναι τα συμπτώματα και οι εργαστηριακές εξετάσεις και αν υπάρχουν και άλλα ζητήματα υγείας που θα μπορούσαν να περιπλέξουν τη θεραπεία. Κάθε σκύλος θα απαντήσει λίγο διαφορετικά στη θεραπεία, και η θεραπεία πρέπει να εξατομικεύεται στο κάθε σκυλί σε όλη τη ζωή του.

Μερικά σκυλιά μπορεί να είναι σοβαρά άρρωστα όταν διαγνώσθηκε για πρώτη φορά ότι πάσχουν απο διαβήτη κάτι που απαιτεί εντατική νοσοκομειακή περίθαλψη για αρκετές ημέρες για τη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα τους.

Τα σκυλιά που είναι πιο σταθερά όταν διαγνώσθηκε για πρώτη φορά μπορεί να ανταποκριθούν σε φάρμακα από το στόμα ή σε μια διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες που βοηθούν στην ομαλοποίηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα.

Στα περισσότερα σκυλιά, ενέσεις ινσουλίνης είναι απαραίτητες για την κατάλληλη ρύθμιση της γλυκόζης του αίματος.

Η στείρωση του σκύλου σας, συνιστάται, γιατί οι γυναικείες ορμόνες στα θηλυκά μπορεί να έχουν επίδραση στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.

Και τωρα στο σπίτι τι κάνω;

Ο κτηνίατρος θα σας εξηγήσει, ότι είναι σημαντικό να δίνετε πάντα την ινσουλίνη στο σκυλί σας την ίδια ώρα κάθε μέρα και να το ταΐζετε τακτικά γεύματα σε συνδυασμό με τη φαρμακευτική αγωγή του. Με την βοήθεια του κτηνιάτρου σας μπορείτε να δημιουργήσετε ένα πρόγραμμα διατροφής, επιλέγοντας την κατάλληλη κλινική δίαιτα.

Τι πρέπει να κάνω αν νομίζω ότι το σκυλί μου έχει διαβήτη;

Αν ο σκύλος σας παρουσιάζει κάποιο από τα κλινικά συμπτώματα που αναφέρονται παραπάνω, παρακαλούμε να συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας αμέσως.

Τι μπορεί να συμβεί αν δεν ελέγχεται ο διαβήτης ;

Αν ο διαβήτης εξελίσσεται χωρίς κάποιο έλεγχο, τα σκυλιά μπορούν να αναπτύξουν δευτερεύοντα προβλήματα υγείας όπως ο καταρράκτης, σοβαρά προβλήματα του ουροποιητικού συστήματος, ύπερ ή υπογλυκαιμικό κώμα, παγκρεατίτιδα και περιφερική νευροπάθεια( στις γάτες )

Ράτσα:  Bull Terrier - Μπουλ Τερριέ
Μέγεθος:  Μεσαίο (14-23 Kg)
Ενέργεια:  Μέτρια ενεργητικό
Άσκηση:  Μέτρια
Παιχνίδι:  Σχετικά παιχνιδιάρικο
Τρυφερότητα:  Σχετικά τρυφερό
Φιλικό προς σκυλιά:  Επιφυλακτικό, ντροπαλό
Φιλικό προς ζώα:  Φιλικό
Φιλικό προς ξένους:  Φιλικό
Εκπαίδευση:  Σχετικά εύκολο να εκπαιδευτεί
Φύλαξη:  Ανεπτυγμένη ικανότητα φύλακα
Προστασία:  Πολύ προστατευτικό
Φροντίδα:  Χρειάζεται ελάχιστη περιποίηση
Αντοχή στη ζέστη:  Μερική ανοχή στη ζέστη

Γενικά Στοιχεία

Είναι θαρραλέο, έξυπνο και φιλικό. Έχει τεράστια δύναμη και πρέπει να βρίσκεται σε συνεχή ενέργεια το μυαλό και το σώμα του. Τα ισχυρά σαγόνια του μπορεί να προκαλέσουν καταστροφή εάν δαγκώσουν.

Το μπουλ τεριέ, όταν εκπαιδεύεται κατάλληλα, είναι πολύ φιλικό και με πολύ καλή συμπεριφορά. Γνωστό για την αίσθηση του χιούμορ του, είναι ένα κοινωνικό σκυλί με κυρίαρχη φύση, που χρειάζεται το σταθερό χειρισμό από τον ιδιοκτήτη του. Είναι επίμονος και ισχυρός μαχητής, με έντονες φυσικές τάσεις κυνηγιού μικρότερων ζώων, όπως οι γάτες.

Είναι πολύ καλός σύντροφος για τα παιδιά και επίσης είναι υπερπροστατευτικό για τα παιδιά που έχει αναλάβει την φύλαξη. Γίνεται καλός σκύλος προστασίας αν και δεν γαβγίζει συχνά.

Φροντίδα & Υγεία

Όπως σε όλους τους σκύλους έτσι και τα Μπούλ Τεριέ αντιμετωπίζουν κάποια κληρονομικά προβλήματα.

Τα πιο κοινά είναι:

Ηεπιγονατίδια εξάρθρωση.

Αλλεργίες του δέρματος : η φυλή είναι ευαίσθητη σε αλλεργίες του δέρματος.

Ακροδερματίτιδα : η πάθηση αυτή έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια του τριχώματος και την μη επανεμφάνισή του.

Ψυχαναγκαστική Διαταραχή : Συνήθεις συμπτώματα είναι το κυνήγι της ουράς, το μάσημα, το γρατζούνισμα και γενικά η διαρκής ανησυχία. Αντιμετωπίζεται με τη χορήγηση φαρμάκων.

Κώφωση : Τα λευκά Bull Terrier είναι επιρρεπής στην κώφωση και είτε γεννιούνται κωφά είτε έχουν μια γρήγορη απώλεια ακοής (τις περισσότερες φορές πλήρης) αμέσως μετά την γέννησή τους.

Ιστορία

Το Μπουλ Τεριέ έχει αναπαραχθεί από την διασταύρωση Μπουλντόγκ με Τεριέ για να δημιουργηθεί «ο μονομάχος των σκυλιών». Η νέα ράτσα χρησιμοποιήθηκε αρχικά για να παλέψει με ταύρο και κατόπιν για κυνομαχίες. Το 1835, αυτές οι πρακτικές τέθηκαν εκτός νόμου. Η μορφή του Μπουλ Τεριέ βελτιώθηκε στο δεύτερο μισό του δέκατου ένατου αιώνα και μια λευκή ποικιλία αναπαράχθηκε επιλεκτικά, δημιουργώντας τη σύγχρονη ράτσα.

Οι γάτες έτσι κι αλλιώς «μαδάνε» πολύ. Κάποιες όμως «μαδάνε» περισσότερο από τις άλλες. Το πρόβλημα στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι εξαιρετικά ενοχλητικό και για εσάς και για τους γύρω σας.

Κύριες αιτίες για την απώλεια μαλλιών της γάτας

Εποχιακή φυσιολογική τριχόπτωση. Η τριχόπτωση στις γάτες μερικές φορές προκαλείται από τις εποχιακές αλλαγές. Όταν έρχεται άνοιξη και καλοκαίρι, οι γάτες ρίχνουν το παχύ τρίχωμά τους, για να προστατευτούν από τη ζέστη.

Η διατροφή τους περιέχει πολύ αλάτι. Το αλάτι είναι ένα «ταμπού» στη διατροφή της γάτας. Οι γάτες χρειάζονται πολύ λίγο αλάτι και έχουν φτωχή γεύση. Το πολύ αλάτι επιβαρύνει τα νεφρά τους και αφήνει το τρίχωμά τους στεγνό. Επιπλέον, μπορεί να προκαλέσει το πρόβλημα της τριχόπτωσης.

Υποφέρουν από υποσιτισμό. Οι γάτες που τρέφονται καλά, έχουν μαλακό και λαμπερό τρίχωμα. Αν τα μαλλιά τους είναι ξηρά και θαμπά και σπάνε εύκολα ή πέφτουν, ίσως να υπάρχει πρόβλημα υποσιτισμού.

Οι γάτες με αδύναμη λειτουργία του γαστρεντερικού, μακρύ τρίχωμα και διατροφή χωρίς ποικιλία, μπορούν πολύ εύκολα να υποφέρουν από τριχόπτωση.

Έχουν αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα. Οι γάτες ηλικίας μικρότερης του ενός έτους και εκείνες που είναι μεγαλύτερες από οκτώ ετών έχουν σοβαρό πρόβλημα απώλειας μαλλιών, ενώ υπάρχει και κρούστα στις ρίζες τους.

MKRdezign

gatoulitses

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget